GOUDEN MASKER

 

Theater-inkopers en critici uit de hele wereld waren vorige week in Moskou voor het Russische theaterfestival Gouden Masker. Ik zag er in drie dagen zeven voorstellingen. Als Freddy Heineken me een half miljoen geeft om iets uit te zoeken, wat zou ik u dan laten zien?

 

De voorstelling Iolanta van het Ten' Theater zou ik u besparen, ook al bent u dol op poppentheater. Wat moet je met een poppenspeelster die leuker doet dan haar popjes. Op een holletje ging ik door naar Russisch leed van Okolo Theater. Een gevorderde chansonnière bezingt Slavische emoties met steun van een man die dingt naar de oscar voor geinigheid. Geen reden voor import. Wij laten Wieteke van Dordt ook thuis.

Hollen naar de derde voorstelling: Zelfmoord in uitvoering door Devero uit St Petersburg. Onthaarde mensen op een draaischijf bewegen extatisch op heavy metal-gedreun. Men springt door ramen om de titel waar te maken. Moddervette effecten, ze gaan erin als koek. Via mij krijgt u het niet te zien. The Lunatics uit Utrecht doen het beter. Miss La-Di-Da van het Ekaterinenburg Theater Voor Jonge Toeschouwers. Wat zullen die arme kinderen gebaald hebben toen ze voor de honderste keer het Orpheus-thema uit Glucks opera uit een valse hobo hoorden gieren als actiesignaal voor vier oudere Griekse gratiën, een blote herder en een boekhouder. Heineken zou me doodslaan als ik het kocht van zijn geld.

 

Grishkovets is een uitstekende conferencier in Op hetzelfde moment. Maar de vertaling van zijn grappen verdronk alle keren in het lachsalvo der Russen. Onbeoordeelbaar, niet voor u gekocht. Arvaiden is een hoogtepunt van archaïsche vendelzwaaierij. Mensen in folkloretooi lopen gedresseerd over het toneel. Op het balkon humt een gemengd koor, afgewisseld door electronische folterkamermuziek. Sieg Heilgymnastiek. Ik zal het niet op u loslaten. Ook Geluk van Iugan Danstheater uit St Petersburg komt via mij ons land niet in.

 

Ben ik nu zo blasé of loopt de kunst in Rusland achter? Een medewerkster van Theater Instituut Nederland ontvoerde me naar het Vortex-Instituut in een achterafwijk van Moskou. Daar zag ik Ikbenmetjou van Kinetisch Dans Theater. Een meisje sprak teksten van Charms en voerde een mysterieuze reeks handelingen uit met kleine objecten. Onmerkbaar verandert de reeks en ontstaat een dansvoorstelling, soms virtuoos maar altijd met de transparantie waarnaar ik zo vurig verlang na een week voze bombast. In de laatste minuten van het stuk wordt er een grote witte pop opgeblazen - een levenloos ding dat danst als een nevel rond een wilg. Als Freddy dit niet wil betalen ga ik ervoor collecteren.